DROGI RODZICU!
Nigdy wcześniej nie przyszło nam zmierzyć się z podobnie trudną sytuacją życiową, jakiej doświadczamy za sprawą epidemii COVID-19. Mam świadomość, że wszyscy jesteśmy tym zaniepokojeni, ale stres przeżywają także nasze dzieci, dlatego parę słów w pigułce, jak z nimi rozmawiać i jak postępować, aby zapanować nad wysokim poziomem lęku.
WAŻNE!!!!
POZWÓL WYRAŻAĆ DZIECKU EMOCJE: ZŁOŚĆ, ZDENERWOWANIE, STRES, LĘK, STRACH.
Przede wszystkim!!! – rozmawiaj ze swoim dzieckiem szczerze, otwarcie adekwatnie do jego wieku. Komunikuj na bieżąco, co się dzieje, jeżeli dziecko wykazuje taką gotowość.
Odpowiadając na zadawane pytanie (często powtarzane wielokrotnie), zapewniamy mu uwagę, bezpieczeństwo i wsparcie. Mów bezpośrednio, używając prostych sformułowań:
Np. – Mamo, czy ja zachoruję?
– Nie wiem kochanie, ale zrobię wszystko, abyś nie zachorował(a). Dlatego nie chodzisz do szkoły, a ja do pracy. Będziemy się starać wypełniać wszelkie zalecenia, aby uniknąć zakażenia. Zmienimy dotychczasowe życie, ale wiem, co robić.
Pamiętaj, że dziecko słucha naszych rozmów. Staraj się, aby go nie przestraszyć informacjami, których nie rozumie.
Powiedz dziecku, że w razie choroby, lekarze i cała służba zdrowia służą pomocą. Wszyscy mamy do nich zaufanie.
Korzystaj ze sprawdzonych źródeł informacji. Selekcjonuj je i rób przerwy w śledzeniu nowości.
Ogranicz dziecku dostęp do mediów, także społecznościowych (samodzielnie mogą błędnie interpretować informacje).
Pracuj nad zachowaniem codziennej, nowej rutyny (mimo, że nie musimy spieszyć się do pracy/szkoły) – stałe godziny snu, posiłków, pracy i czasu wolnego. Powiedz dziecku: „Przez najbliższy czas, nasze życie zmieni się po to, aby zły wirus, dotknął jak najmniej osób. Dzięki temu, że zostajemy w domu, mamy większą szansę uniknąć zarażenia.”
Wspólnie z dzieckiem planuj i spędzaj czas wolny tak, aby nie było w nim nudy. Ta wzmacnia złe samopoczucie.
Zwróć uwagę, jeśli dziecko ma zaburzenia snu, łaknienia, wystąpiło może moczenie nocne, przejawy lęku na temat śmierci lub choroby. Może wymagać to konsultacji eksperckiej!
Staraj się, aby Twoje dziecko nie słyszało ciągle informacji o koronawirusie (rozmowy dorosłych, środki przekazu, itd.)
Pozwól, aby dziecko opowiadało o swoich niepokojach. Nie ignoruj ich, wysłuchaj i wytłumacz, jeśli trzeba kolejny i kolejny raz, że rozumiesz jego niepokój.
Jeśli nadarzy się sytuacja chorobowa w rodzinie, zachowaj spokój. Powiedz, że służba zdrowia zaopiekuje się chorym.
Dziecko pewnie troszczy się o dziadków i inne bliskie osoby np. powracające zza granicy. Stwórz dziecku możliwość stałego, nawet codziennego kontaktu z nimi drogą elektroniczną, będzie spokojniejsze z racji bezpośrednich rozmów.
Nie wybiegaj w przyszłość. Mów o tym, co wiesz: „Przez dwa tygodnie zostaniemy w domu, miło wspólnie spędzimy ten czas”.
Zachowaj spokój w dobie pandemii – udzieli się on Twojemu dziecku. Powinieneś być dla swojego dziecka wsparciem, wzorem i autorytetem.
Co robić, aby poczuć się lepiej?
Działaj i przejmij kontrolę nad niepokojącymi myślami:
1) Wykonuj rzeczy, które sprawiają ci przyjemność:
spacer,
oglądanie TV,
czytanie,
słuchanie muzyki,
taniec,
rozwiązywanie krzyżówek,
ćwiczenia fizyczne,
rower, wrotki,
inne.
2) Rozmawiaj z ludźmi poprzez komunikatory (staraj się nie rozmawiać wyłącznie o koronawirusie).
3) Zadbaj o siebie i swoje ciało, ćwicz regularnie.
4) Ćwicz głębokie oddechy, rozciągaj się, medytuj, módl.
5) Odżywiaj się zdrowo.
6) Wysypiaj się.
Życzę wszystkim dużo zdrowia i spokoju.
Zapraszam do kontaktu przez dziennik elektroniczny lub drogą e-mailową:monika.misztal@onet.pl
pedagog szkolny
Monika Misztal
Najnowsze komentarze